φυσικη ιστορια
Σάββατο, Οκτωβρίου 30, 2010
θαλαττα,θαλαττα!
το καλοκαιρι την εκανε με ελαφρα,επιτελους...:-)
ολοι λατρευουν τη θαλασσα,το καλοκαιρι...εγω,ως γνησιο αναποδο πλασμα παλι τη γουσταρω τωρα,χειμωνιατικα,τρικυμισμενη,αγρια...δραττομαι λοιπον της αναποδιας μου για να σας μεταφερω...
εκφρασεις και παροιμιες για τη θαλασσα!!!
"έφαγε τη θάλασσα με το κουτάλι" = πέρασε δύσκολη ζωή ως ναυτικός,
"τον πήρε η θάλασσα" = τον παρέσυρε, τον έπνιξε,
"τα 'κανε θάλασσα" = φέρθηκε αδέξια και απέτυχε.
"κάλλιο ψωμί και στ' άχυρα, παρά ψάρια και στη θάλασσα" = προτιμότερο είναι να έχει κανείς λίγα και να ζει ήρεμα, παρά πολλά και να κινδυνεύει,
"κι η θάλασσα είναι γαλανή, μα ο αγέρας τη μαυρίζει" = και ο πιο ήσυχος άνθρωπος μπορεί να εξαγριωθεί
Παίναε τη θάλασσα, αλλά να περπατείς στην ξέρα
Πιστόν γη, άπιστον θάλασσα.
Καιρός πανιά, καιρός κουπιά.
Καράβι που αργεί σκατά είναι φορτωμένο.
oποιος κατουραει τη θαλασσα το βρισκει στο αλατι.
πηγε στη θαλασσα και νερο δε βρηκε.
η παλιρροια σηκωνει ολες τις βαρκες.
οποιος παει στη θαλασσα απο ευχαριστηση θα πηγαινε στην κολαση για να περασει την ωρα του
στη ηρεμη θαλασσα ολοι ειναι καπεταναιοι.
ποτε ορτσα,ποτε ποντζα.
ηλιος αρρωστημενος,ο σοροκος γεννημενος
Τι ΄ναι ο κάβουρας τι ΄ναι το ζουμί του .
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
Εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν .
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα .
Ένα μύδι κι ένα στρείδι κάνουνε τον Αρχιμήδη .
Του Βαγγελισμού και το Βαγιώ μπαίνει ο διάολος στο γιαλό .
Κάβουρας πεινάει, φαΐ Δε βρίσκει να φάει.
Τα ΄κανες θάλασσα .
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
Εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν .
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα .
Ένα μύδι κι ένα στρείδι κάνουνε τον Αρχιμήδη .
Του Βαγγελισμού και το Βαγιώ μπαίνει ο διάολος στο γιαλό .
Κάβουρας πεινάει, φαΐ Δε βρίσκει να φάει.
Τα ΄κανες θάλασσα .
Κόλλησε σα χταπόδι.
Είναι σκέτη τσούχτρα .
Περπατά σαν φώκια .
Ξέφυγε σα σουπιά .
Γαρίδα είναι το μάτι του .
Ρουφάει ό,τι ακούει σα σφουγγάρι .
Τσιμπά σαν αχινός .
Θα σε χτυπήσω σα χταπόδι.
Τρώει λαίμαργα σαν καρχαρίας .
Περπατά στραβά σαν τον κάβουρα .
Επικρατεί σιγή ιχθύος .
Πυρ , γυνή και θάλασσα , τα τρία κακά.
Ξεγλιστράει σαν χέλι .
Κόλλησε σαν στρείδι .
Οπλισμένος σαν αστακός .
Πέρασε από σαράντα κύματα.
Τεμπέλης σαν το σπάρο.
Άπειρα όπως οι κόκκοι της άμμου.
Λεπτή σαν ζαργάνα.
Έχασα το μπούσουλα .
Καλαμάρια και γαρίδες είναι για τους μερακλήδες.
Πέρκα είμαι , πιάνομαι . Χάννος είμαι χάνομαι . Γύλος είμαι σε γελώ και το δόλωμα χαλώ.
Τρίτη, Οκτωβρίου 26, 2010
Δημητρουλα μου γεια σου!!!
Η Δήμητρα (Δημήτηρ στην αρχ. ελλ.), στην ελληνική μυθολογία ήταν η ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα της καλλιέργειας δηλαδή τηςγεωργίας αλλά και της ελεύθερης βλάστησης, του εδάφους και της γονιμότητας αυτού συνέπεια των οποίων ήταν να θεωρείται και προστάτιδα του γάμου και της μητρότητας των ανθρώπων. Ήταν Ολύμπια (κύρια) θεότητα.
Το όνομά της προέρχεται από το Δη (δωρικό τύπο του Γη) και το μήτηρ και σημαίνει μητέρα γη.
Η Δήμητρα ήταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας. Αδερφή της Ήρας, της Εστίας, του Δία και του Ποσειδώνα. Η γέννηση της ακολούθησε την ίδια μοίρα με των αδερφών της. Ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά τους μόλις γεννιόντουσαν από φόβο μην του πάρουν το θρόνο. Η Ρέα μην αντέχοντας άλλο να χάνει τα παιδιά της, βοήθησε τον μικρότερο, τον Δία, να εκθρονίσει τον Κρόνο με ένα τέχνασμα και να ελευθερώσει τα αδέρφια του από την κοιλιά τους πατέρα τους.
Η μεγαλύτερη γιορτή που γινόταν προς τιμήν της Δήμητρας ήταν τα Θεσμοφόρια, το μήνα Πυανεψιώνα, δηλαδή μέσα Σεπτεμβρίου με μέσα Οκτωβρίου, την εποχή της σποράς. Τελούντο σε όλη την Ελλάδα και ήταν γιορτή που συμμετείχαν μόνο παντρεμένες γυναίκες. Όσο διαρκούσαν τα Θεσμοφόρια οι γυναίκες απείχαν από σαρκικές απολάυσεις, νήστευαν και αντάλλασαν μεταξύ τους άσεμνα αστεία, πιθανώς προς τιμήν των αστείων της Ιάμβης που έκανε τη Δήμητρα να γελάσει. Η γιορτή ολοκληρωνόταν με τα Καλλιγένεια όπου οι γυναίκες γλεντούσαν. Από τη γιορτή των Θεσμοφορίων αποδόθηκαν στη Δήμητρα τα ονόματα Θεσμοφόρος και Καλλιγένεια.
Οι μέλισσες θεωρούντο ιερείες της και στις θυσίες προς τιμήν της προσέφεραν ταύρους, μοσχάρια και μέλι.
οι πλροφοριες απο τη Βικιπαιδεια :-)
κι ενα τραγουδακι παραδοσιακο....
Ωρέ γιά σήκω πάνω Δημήτρω μ΄ κι άλλαξε
άϊντε και βάλε τα καλά τα καλά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ να πά να πάμε Δημήτρω μ΄ στ΄ Αγραφα
άϊντε ψηλά στο Καρπενη Καρπενήσι Δημητρούλα μου
Να σου βαφτίσω Δημήτρω μ΄το παιδί
άϊντε να βάλω τ΄όνομα τ΄ όνομά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ το βάφτισα Δημήτρω μ΄ το μύρωσα
άϊντε και ΄βαλα τ΄όνομα τ΄ όνομά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ στα μάτια μοιάζει Δημήτρω μ΄του παπά
άϊντε στα φρύδια του κουμπα του κουμπάρου Δημητρούλα μου
Ωρέ σαν τι τον έχεις Δημήτρω μ΄τον παπά
άϊντε που κάθεται κοντά κοντά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ τον έχει η μάννα μ΄Δημήτρω μ΄αδελφό
άϊντε κι εγώ τον έχω μπα βρε μπάρμπα Δημητρούλα μου
αλλα κι ενα πιο γνωστο και πιο...τσαχπινικο :-)
Στίχοι: Πάνος Τούντας
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Ρόζα Εσκενάζη
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου
Δημητρούλα μου,
θέλω απόψε να μεθύσω
και με σένανε
μερακλού μου να γλεντήσω
έλα πάμε στην Ραφήνα αλανιάρα μου
που΄χει ψάρια και ρετσίνα παιχνιδιάρα μου
Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Δημητρούλα μου,
τράβα ένα κρασάκι ακόμα
Βάλ' το κούκλα μου
το ποτήρι σου στο στόμα
ρούφα ακόμα μια ρετσίνα να μεθύσουμε
και το βράδυ, βρε τσαχπίνα, θα γλεντήσουμε
Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Ταβερνιάρη μου,
φέρε μας και κοκκινέλι
κι αγάπη μου
τον καρσιλαμά χορεύει
κούνησε μου το λιγάκι το κορμάκι σου
χτύπα μου το -τικι-τικι-τακ- το τακουνάκι σου
Δημητρούλα μου γεια σου!
πάρτα όλα δικά σου!
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Το όνομά της προέρχεται από το Δη (δωρικό τύπο του Γη) και το μήτηρ και σημαίνει μητέρα γη.
Η Δήμητρα ήταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας. Αδερφή της Ήρας, της Εστίας, του Δία και του Ποσειδώνα. Η γέννηση της ακολούθησε την ίδια μοίρα με των αδερφών της. Ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά τους μόλις γεννιόντουσαν από φόβο μην του πάρουν το θρόνο. Η Ρέα μην αντέχοντας άλλο να χάνει τα παιδιά της, βοήθησε τον μικρότερο, τον Δία, να εκθρονίσει τον Κρόνο με ένα τέχνασμα και να ελευθερώσει τα αδέρφια του από την κοιλιά τους πατέρα τους.
Οι έρωτες της Δήμητρας
Η Δήμητρα ήταν θεά που δεν ήταν γνωστή για τους έρωτες της. Ήταν απόμακρη και ακατάδεκτη, γι'αυτό και οι εραστές της ήταν ολιγάριθμοι. Πρώτοι διεκδηκητές της υπήρξαν τα αδέρφια της. Πρώτος ο Δίας, μεταμορφώθηκε σε ταύρο για να ζευγαρώσει μαζί της. Μετανιωμένος για την πράξη του ευνούχισε ένα κριάρι και άφησε τα όργανά του στην αγκαλιά της Δήμητρας ως ένδειξη μεταμέλειας. Εκείνη δέχτηκε τη συγγνώμη του και μερικούς μήνες μετά γέννησε την μονάκριβη κόρη της Περσεφόνη. Ακολούθησε ο έρωτας του Ποσειδώνα για την θεά. Η Δήμητρα για να γλυτώσει από την πολιορκία του μεταμορφώθηκε σε φοράδα και κρύφτηκε ανάμεσα στα βασιλικά κοπάδια του Όκνιου, γιού του Απόλλωνα. Μόλις ο Ποσειδώνας το αντιλήφθηκε μεταμορφώθηκε σε άλογο και κατάφερε τελικά να ζευγαρώσει μαζί της. Καρποί αυτής της συνεύρεσης ήταν μία κόρη, η Δέσποινα, το όνομα της οποίας δεν έπρεπε ποτέ να προφέρεται, και ένα άλογο με φτερά και μαύρη χαίτη, ο Αρίων. Η οργή της Δήμητρας για τον βιασμό της από τον Ποσειδώνα, της έδωσε το προσωνύμιο Ερινύα. Ο Δίας για να την κατευνάσει έστειλε τις Νύμφες να την λούσουν στον ποταμό Λάδωνα, παίρνοντας έτσι το όνομα Λουσία.Δήμητρα και Ιασίωνας
Ο τρίτος γνωστός εραστής της Δήμητρας ήταν ένας θνητός, ο Ιασίωνας, τον οποίο η θεά ερωτεύτηκε παράφορα. Υπάρχουν δύο εκδοχές για την γνωριμία τους. Η πρώτη τους θέλει να γνωρίζονται στους γάμους του Κάδμου και της Αρμονίας. Η δεύτερη και επικρατέστερη, στην Κρήτη, στο βουνό Ίδη όπου ο Ιασίωνας κυνηγούσε. Και οι δύο εκδοχές πάντως καταλήγουν στην ερωτική συνεύρεση της θεάς και του θνητού σε έναν αγρό που είχε οργωθεί τρεις φορές. Λίγο καιρό μετά η θεά γέννησε τον Πλούτο που χάριζε στους ανθρώπους πλούτη και αφθονία.Η μεγαλύτερη γιορτή που γινόταν προς τιμήν της Δήμητρας ήταν τα Θεσμοφόρια, το μήνα Πυανεψιώνα, δηλαδή μέσα Σεπτεμβρίου με μέσα Οκτωβρίου, την εποχή της σποράς. Τελούντο σε όλη την Ελλάδα και ήταν γιορτή που συμμετείχαν μόνο παντρεμένες γυναίκες. Όσο διαρκούσαν τα Θεσμοφόρια οι γυναίκες απείχαν από σαρκικές απολάυσεις, νήστευαν και αντάλλασαν μεταξύ τους άσεμνα αστεία, πιθανώς προς τιμήν των αστείων της Ιάμβης που έκανε τη Δήμητρα να γελάσει. Η γιορτή ολοκληρωνόταν με τα Καλλιγένεια όπου οι γυναίκες γλεντούσαν. Από τη γιορτή των Θεσμοφορίων αποδόθηκαν στη Δήμητρα τα ονόματα Θεσμοφόρος και Καλλιγένεια.
Σύμβολα της Δήμητρας
Σύμβολα της Δήμητρας ήταν οι γερανοί, το στάχυ, ο νάρκισσος, η μυρτιά και ο κρόκος.Οι μέλισσες θεωρούντο ιερείες της και στις θυσίες προς τιμήν της προσέφεραν ταύρους, μοσχάρια και μέλι.
Προσωνύμια της Δήμητρας
Πρίν το όργωμα οι αγρότες θυσίαζαν στην Προηροσία Δήμητρα, στο θερισμό στην Δρεπανηφόρον, στο αλώνισμα στην Αλωάδα και την άνοιξη στην Δήμητρα Χλόην. Άλλα ονόματα που της απέδιδαν είναι Ιουλώ, Αγλαόκαρπος, Σιτώ, Πολύκαρπος, Σπερμία, Σταχυοτρόφος και Φιλόπυρος.οι πλροφοριες απο τη Βικιπαιδεια :-)
κι ενα τραγουδακι παραδοσιακο....
Ωρέ γιά σήκω πάνω Δημήτρω μ΄ κι άλλαξε
άϊντε και βάλε τα καλά τα καλά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ να πά να πάμε Δημήτρω μ΄ στ΄ Αγραφα
άϊντε ψηλά στο Καρπενη Καρπενήσι Δημητρούλα μου
Να σου βαφτίσω Δημήτρω μ΄το παιδί
άϊντε να βάλω τ΄όνομα τ΄ όνομά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ το βάφτισα Δημήτρω μ΄ το μύρωσα
άϊντε και ΄βαλα τ΄όνομα τ΄ όνομά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ στα μάτια μοιάζει Δημήτρω μ΄του παπά
άϊντε στα φρύδια του κουμπα του κουμπάρου Δημητρούλα μου
Ωρέ σαν τι τον έχεις Δημήτρω μ΄τον παπά
άϊντε που κάθεται κοντά κοντά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ τον έχει η μάννα μ΄Δημήτρω μ΄αδελφό
άϊντε κι εγώ τον έχω μπα βρε μπάρμπα Δημητρούλα μου
αλλα κι ενα πιο γνωστο και πιο...τσαχπινικο :-)
Στίχοι: Πάνος Τούντας
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Ρόζα Εσκενάζη
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου
Δημητρούλα μου,
θέλω απόψε να μεθύσω
και με σένανε
μερακλού μου να γλεντήσω
έλα πάμε στην Ραφήνα αλανιάρα μου
που΄χει ψάρια και ρετσίνα παιχνιδιάρα μου
Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Δημητρούλα μου,
τράβα ένα κρασάκι ακόμα
Βάλ' το κούκλα μου
το ποτήρι σου στο στόμα
ρούφα ακόμα μια ρετσίνα να μεθύσουμε
και το βράδυ, βρε τσαχπίνα, θα γλεντήσουμε
Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Ταβερνιάρη μου,
φέρε μας και κοκκινέλι
κι αγάπη μου
τον καρσιλαμά χορεύει
κούνησε μου το λιγάκι το κορμάκι σου
χτύπα μου το -τικι-τικι-τακ- το τακουνάκι σου
Δημητρούλα μου γεια σου!
πάρτα όλα δικά σου!
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
