φυσικη ιστορια
Κυριακή, Οκτωβρίου 29, 2006
το πώς και το γιατί...
το παρακατω τραγουδακι ειναι ο λογος για τον οποιο αυτο το μπλογκ ονομαζεται"φυσικη ιστορια" και γιατι εγω φερω το ψευδωνυμο chlorophylljunkie.
Για να μην υπαρχουν αποριες και επειδη οπως σας ειπα εδω μεσα θα βρειτε περιεργα πραγματα που εχουν να κανουν με φυτα και φυση...
Φυσική Ιστορία-Τζιμης Πανουσης
Είμαι σε μια γλάστρα στο σαλόνι
άντε το ταβάνι με πλακώνει
Το αίμα μου έχει γίνει χλωροφύλλη
άντε με ποτίζουν κάτι φίλοι
Μ' έχουνε στριμώξει στη μεσοτοιχία
μ' έχει μαραζώσει η ακινησία
Αχ, πού να τ' απλώσω τα κλαδιά μου
μου 'χουνε κλαδέψει την καρδιά μου
Μ' έχουνε φυτέψει δημοσιογράφοι
χάλαγα τη μόστρα έπεφτα απ' το ράφι
Μ' έχουνε φλομώσει ζιζανιοκτόνα
για να μη μιλάω, να μην έχω στόμα
Οι χειμερινοί οι κινηματογράφοι
κάθε καλοκαίρι μ' αγαπούν το γράφει
Τώρα που οι ταμπέλες έχουν κατέβει
χίλια ραντεβού σ' ένα Σεπτέμβρη
Οπα, όπα είπα λέω,
όπα, τραγουδάω και κλαίω
Υ.Γ:Μαγισσουλα,το μερος 2ον ερχεται οσονουπω.Το καλο πραμα αργει να γινει,χαχα!
Παρασκευή, Οκτωβρίου 27, 2006
Γαρδενια...Part 1
Γαρδένια
Φωτισμός Μέτριος
Καταγωγή Ιαπωνία
Θερμοκρασία 18oC-30oC
Περιγραφή Φυτό θαμνώδες με πυκνό λεπτό φύλλωμα και άνθη λευκά με υπέροχο άρωμα, της οικογενείας των ρουβιιδών. Φυτό μεγάλης καλλωπιστικής αξίας, ιδιαίτερα δημοφιλές στηχώρα μας. Αγαπά τις υψηλές θερμοκρασίες, κατάλληλο για εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.
Υγρασία Συχνός ψεκασμός στα φύλλα
Πότισμα Τακτικό
Ιδιαιτερότητες Κρατήστε το φυτό μακριά από ρεύματα και από τον μεσημεριανό ήλιο. Προσοχή στο πότισμα, βεβαιωθείτε ότι το νερό στραγγίζει και οι ρίζες του φυτού αερίζονται.
Προτιμα φυλλοχώματα όπως το καστανόχωμα και το ερρικόχωμα και ελλείψει τους μείγμα που περιέχει ξανθιά τύρφη.
Σαν ανθοφόρα φυτά που είναι τα οξύφιλα (γαρδένιες, καμέλιες, ορτανσίες, αζαλέες, ροδόδενδρα) χρειάζονται περισσότερο Κάλιο από τα φυλλώματα που προτιμούν αρκετό άζωτο βασικό για την ανάπτυξη του φυλλώματος.
Υπάρχουν έτοιμα εξειδικευμένα λιπάσματα με διάφορες συστάσεις σε Ν-Ρ-Κ, υγρά ή υδατοδιαλυτά. Τα βάζουμε πάντα στις προτεινόμενες αναλογίες κάθε δυο βδομάδες άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο. Εγώ χρησιμοποιώ δύο, με σύσταση 14-6-28 και 8-10-18 αντίστοιχα ενώ και τα δύο περιέχουν και μαγνήσιο.
Ενδιάμεσα και όχι ταυτόχρονα με την λίπανση χρειάζεται προσθήκη σιδήρου σε οργανική (χηλική) υγρή μορφή. Είναι στοιχείο που είναι απαραίτητο σε σημαντική ποσότητα στα όξινα εδάφη. Προσοχή μακριά από συνταγές με κοπριά γιατί και χωνεμένη να είναι, ανεβάζει το ph του εδάφους. Αφήστε την για τις ντοματούλες καλύτερα..
Αν το χώμα σας δεν είναι φυλλόχωμα αλλά έτοιμο μείγμα προσέξτε να είναι ειδικό για τέτοια φυτά και προσθέστε του κάθε άνοιξη ποσότητα κομπόστ για να το εμπλουτίσετε με ωφέλιμους ζωντανούς οργανισμούς.
H γαρδένια παρότι και πηλιορίτισσα τώρα, έχει την καταγωγή της από την Άπω Ανατολή άρα αρέσκεται σε δροσιά και καθαριότητα. Οπότε ειδικά το καλοκαίρι το ντουζάκι με το ψεκαστήρι είναι καθημερινή απαίτηση κατά το απογευματάκι γιατί βρεγμένη είναι ευαίσθητη στα εγκαύματα από τον ήλιο. Κάπου είχα διαβάσει και για μικρή προσθήκη (λίγες σταγόνες) ξυδιού στο νεράκι. Μάλλον γιατί του κατεβάζει το ph .
. Ά και το νεράκι της το προτιμάει χωρίς χλώριο, οπότε αν υπάρχει κανάτα με φίλτρο χρησιμοποιήστε από αυτό. Δεν της αρέσει η κατευθείαν έκθεση στον ήλιο σε αντίθεση με την αζαλέα που δεν δείχνει να προβληματίζεται.
- Κάτι που κάνει τα ελαφρά φυλλοχώματα και τα μείγματα με αρκετή τύρφη ιδανικά για αυτά τα φυτά είναι ότι έχουν καλή συμπεριφορά στο θέμα της αποστράγγισης μετά από κάθε πότισμα κάτι πολύ σημαντικό για τη μη ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών στο έδαφος και την αναπνοή των ριζών.
Σαν πρόσθετο μέτρο θα πρότεινα την χρήση μεταλλικών βάσεων για τις γλάστρες με το πιατάκι στο πάτωμα κάτω από την βάση ώστε να μην υπάρχει επαφή μεταξύ τους. Επιπλέον στο πιατάκι μπορεί να τοποθετηθεί νερό ώστε η εξάτμισή του να δροσίζει το περιβάλλον του φυτού. Το πότισμα φυσικά πρέπει να είναι τακτικό ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες τόσο ώστε αν βάζουμε το δάκτυλο μας στο έδαφος να βρίσκουμε υγρασία.
Συνδυασμός των παραπάνω συμβουλών ειδικά την νεκρή περίοδο του χειμώνα για τις γαρδένιες θα τις γλιτώσει πιθανότατα από το συνηθέστερο πρόβλημα που οι περισσότεροι αντιμετωπίζουμε την άνοιξη με απότομο κιτρίνισμα και πτώση των παλαιοτέρων φύλλων αρχικά και στην συνέχεια των νεοτέρων, αν πρώτα δεν τις κάψουμε με υπερβολική χρήση λιπασμάτων ή φαρμάκων ψάχνοντας να δούμε τι φταίει.
Αν παρόλα αυτά τα προβλήματα (ασθένειες και μη) εμφανιστούν, απαιτούν γρήγορη αντιμετώπιση αλλά όχι αγχώδη. Άλλα οδηγούν σε μαρασμό τα φυτά σε ρυθμό που αντιμετωπίζεται άλλα θέλουν αντιμετώπιση από πολύ νωρίς, για αυτό απαιτείται μεγάλη παρατηρητικότητα. Ας τα δούμε ένα-ένα.
Αν δούμε ξαφνικά το φυτό να είναι σαν απότιστο (φύλλα με κλίση προς τα κάτω σαν μαραμένα και χωρίς λάμψη) τότε ή έχουμε σοκ από μεταφύτευση ή κάτι λευκομπέζ σκουλήκια σαν μεταξοσκώληκες του καταστρέφουν τις ρίζες και ανίχνευσή τους είναι επείγουσα καθώς και η απομάκρυνση τους και η απολύμανση του εδάφους. Εδώ τα πράγματα είναι λίγο δύσκολα για χρήση βιολογικής αντιμετώπισης.
Αλλαγή χώματος ίσως να βοηθούσε αλλά ένα σοκ έπειτα από το άλλο δύσκολα αντέχεται. Οπότε καταφεύγουμε σε χρήση ειδικής σκόνης και αφού πέσουν ίσως τα υπάρχοντα φύλλα περιμένουμε με υπομονή την αναγέννηση του φυτού.
- Παρόμοια είναι και τα συμπτώματα από υπερβολική λίπανση μόνο που εδώ έχουμε και εμφάνιση καψιμάτων (απότομη ξήρανση και αλλαγή χρώματος) στα φύλλα. Αν κάποιο τέτοιο λάθος έχει σίγουρα γίνει τότε αν το φυτό έχει καλή αποστράγγιση, ένα πότισμα με πολύ νερό ώστε στραγγιζόμενο να παρασύρει και το περιττό λίπασμα, ίσως βοηθήσει. Επίσης μια πτώση των φύλλων στη συνέχεια δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει αλλά να περιμένουμε την εμφάνιση νέου φυλλώματος, μειώνοντας το πότισμα για να μην έχουμε σάπισμα στις ρίζες.
-Ξαφνικό κιτρίνισμα και πέσιμο φύλλων (των παλαιοτέρων συνήθως) χωρίς ίχνη εχθρών πάνω τους τις περισσότερες φορές οφείλεται σε απότομη αλλαγή περιβαλλοντικών συνθηκών και οι μη σπασμωδικές κινήσεις καθώς και κάποιες "ειδικές" περιποιήσεις που ανέφερα νωρίτερα είναι η καλύτερη αντίδρασή μας.
-Αν δούμε μυρμηγκάκια να περιφέρονται στο φυτό μας και δεν έχουμε ήδη παρατηρήσει και άλλους επισκέπτες ήρθε η ώρα να το κάνουμε.
Μελιγκρούλα ή κοκκοειδή (ψώρα) που κρύβονται κάτω από κάτι σαν βαμβάκι είναι σίγουρα τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας. Σωστή δοσολογία και χρήση σκευάσματος από σαπουνόνερο και ελάχιστο οινόπνευμα αντιμετωπίζει τη μελίγκρα με μη χρήση ισχυρών φαρμάκων. Πύρεθρο, τσουκνίδα, κάσσια είναι κάποιες άλλες "οικολογικές" προτάσεις με κατάλληλη επεξεργασία. Για όσους θέλουν κάτι έτοιμο υπάρχει και το σκεύασμα savona αν θυμάμαι καλά όπως μου έλεγε γεωπόνος βιοκαλλιεργητής στην Κρήτη. Αν όμως έχουμε αν κάνουμε με κοκκοειδή τότε χρειάζεται λεπτομερής καθαρισμός του φυτού από αυτά με βαμβάκι εμποτισμένο με το παραπάνω διάλυμα.
-Αν ανακαλύψουμε στα φύλλα κάτι σαν μικρό ιστό τότε ο τετράνυχος έχει κάνει την εμφάνισή του και είναι ο μόνος τρόπος να τον παρατηρήσεις γιατί είναι ελάχιστα διακριτός με το μάτι. Το ξεζούμισμα που και αυτός κάνει στο φυτό μας του κιτρινίζει τα φύλλα και του σταματά την ανάπτυξη. Εδώ η βιολογική αντιμετώπιση είναι τα θειαφίσματα με όχι σίγουρα αποτελέσματα αν δεν είναι έγκαιρα και η χρήση κάποιου άλλου ακαρεοκτόνου που όμως δεν νομίζω να είναι οικεία σε εμάς τους ερασιτέχνες.
-Υπερβολική υγρασία μπορεί να οδηγήσει σε μηκυτιάσεις που τις περισσότερες μορφές διακρίνονται είτε από την εμφάνιση χνουδιού πάνω ή κάτω από τα φύλλα είτε από σαπίσματα και κηλιδώσεις. Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι η πρόληψη. Όχι υπερβολική υγρασία, όχι σάπια φύλλα στο χώμα και απομάκρυνση τυχόν προσβεβλημένων. Στο διαδίκτυο υπάρχουν αναφορές για ψέκασμα με αναλογία 1/7 γάλα ή ξυνόγαλα με νερό για το ωίδιο (άσπρο χνούδι στο πάνω μέρος των φύλλων) και εκχύματα από σκόρδο, κρεμμύδι και πολυκόμπι (φουλ σε πυρίτιο) που ράντισμα τους δρα προστατευτικά στα φυτά μας. Αρκεί βέβαια να μην προέρχονται από άρρωστα φυτά. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στα μαραμένα άνθη που πρέπει γρήγορα να απομακρύνονται.
Οι συμβουλες για την περιποιηση της γαρδενιας ειναι απο το valentine.gr
Και κατι που μου εκανε τρομερη εντυπωση...
Αποξηραμένοι καρποί γαρδένιας: 'Ενα παραδοσιακό Κινέζικο φάρμακο
Σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη ότι οι επιστήμονες δεν ενδιαφέρονται για την παραδοσιακή ιατρική των διαφόρων λαών, έρχονται οι πρόσφατες μελέτες γύρω από τη γενιπίνη. Η περίπτωση αυτή αποτελεί ένα ενδιαφέρον παράδειγμα του πως εργάζεται η επιστημονική κοινότητα και ανακαλύπτει χρήσιμες φαρμακευτικές ουσίες από φυτικά προϊόντα, αξιοποιώντας αρχαίες θεραπευτικές αγωγές και γνώσεις.
Η γαρδένια μας είναι περισσότερο γνωστή ως ένα από τα πλέον αρωματικά και όμορφα φυτά, ωστόσο, κάτι που ίσως οι περισσότεροι αγνοούν, είναι το ότι η γαρδένια είναι και ένα πανίσχυρο φαρμακευτικό φυτό. H Γαρδένια ιασμινοειδής (Gardenia jasminoides J. Ellis, συνώνυμα: Gardenia grandiflora, οικογένεια: Rubiaceae, γένος: Genipa) ανήκει στην οικογένεια των Ρουβιωδών και προέρχεται από την Κίνα και την Ιαπωνία.Οι αποξηραμένοι καρποί της γαρδένιας αποτελούν ένα από τα πλέον δραστικά φάρμακα της παραδοσιακής Κινέζικης βοτανοθεραπείας.
Το εκχύλισμα του καρπού της γαρδένιας χρησιμοποιείται επί αιώνες σε Ασιατικές χώρες για θεραπευτικούς σκοπούς και φαίνεται ότι δρα ως αντιφλεγμονώδες, αντιπυρετικό και αντιυπερτασικό φάρμακο. Επιπλέον, χρησιμοποιείται για την επούλωση πληγών. Ακόμη, στην παραδοσιακή Κινεζική ιατρική το εκχύλισμα αυτό χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία της ηπατίτιδας και του διαβήτη. Επιπλέον χρησιμοποιείται και ως μια φυσική χρωστική ουσία διαφόρων τροφίμων.
Η δραστική ουσία του εκχυλίσματος είναι η γενιπίνη (GP), μια σχετικά απλή οργανική ένωση, η οποία βρίσκεται στο εκχύλισμα κυρίως ως γλυκοζίτης με γλυκόζη (γενιποζίτης) ή γεντιοβιόζη (γενιπινο-1,β-γεντιοβιοζίτης). Οι γλυκοζίτες μετά τη λήψη, υπόκεινται σε ενζυματική υδρόλυση στο έντερο ή το ήπαρ απελευθερώνοντας γενιπίνη.Πειραματα που βρισκονται σε εξελιξη πιθανολογουν τη γενιπινη ως αναστολεα του διαβητη τυπου ΙΙ και ως αντιφλεγμονωδες.
Η γαρδενια στη γλωσσα των λουλουδιων σημαινει κρυφη αγαπη,μυστικο ερωτα.Κι αν τη χαρισεις σε καποιον ειναι σαν να λες"εισαι πολυ υπεροχος",ασε που εχει εμπνευσει και το αγαπημενο τραγουδι της παιδικης μου ηλικιας.Ετων 4 παρακαλω και με βουρτσα για μικροφωνο ανεβασμενη στο τραπεζακι του σαλονιου να τραγουδαω....
Σαν της γαρδένιας τον ανθό
Στίχοι: Ηλίας Λυμπερόπουλος
Μουσική: Ζακ Ιακωβίδης
Πρώτη εκτέλεση: Τόλης Βοσκόπουλος
Τ' όνειρο που ποτίσαμε μ' αίμα νερό και δάκρυ
μια νύχτα το αφήσαμε να μαραθεί σε μι' άκρη
Σαν της γαρδένιας τον ανθό
που ζει μια νύχτα μόνο
και το δικό μας όνειρο το βρήκα κάποιο δειλινό
σκουπίδι, σκουπίδι μες στο δρόμο
Το όνειρο που ποτίσαμε με της καρδιάς το αίμα
στο δάκρυ μας το πνίξαμε, στου χωρισμού το ρέμα
Σαν της γαρδένιας τον ανθό
που ζει μια νύχτα μόνο
και το δικό μας όνειρο το βρήκα κάποιο δειλινό
σκουπίδι, σκουπίδι μες στο δρόμο
Σαν της γαρδένιας τον ανθό
που ζει μια νύχτα μόνο και το δικό μας όνειρο το βρήκα κάποιο δειλινό
σκουπίδι, σκουπίδι μες στο δρόμο
Σάββατο, Οκτωβρίου 21, 2006
Λαλάδες..
Στην Ελλάδα συναντάμε τα δέκα από τα περίπου εκατό είδη τουλίπας που υπάρχουν στον κόσμο. Μερικά από αυτά φύονται μόνο στη χώρα μας. Στην Χίο συναντάμε τέσσερα από αυτά και τα ονομάζουμε λαλάδες. Την Tulipa praecox, την Tulipa agenensis, την Tulipa clusiana, και την Tulipa undulatifolia.
Τόπος καταγωγής της τουλίπας φαίνεται να είναι η κεντρική Ασία. Το Τιέν Σαν και τα όρη των Παμίρ Αλέ στο Ισλαμαμπάντ είναι μία από τις δύο περιοχές που πρωτοεμφανίστηκε η τουλίπα. Η δεύτερη περιοχή είναι το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία. Από εκεί εξαπλώθηκαν οι τουλίπες σε όλη τη Μεσόγειο.
Στην Ολλανδία πήγε την τουλίπα ο βοτανολόγος Κάρολος Κλούσιος, όταν το 1593 έγινε διευθυντής του βοτανικού κήπου στο Λέιντεν και άρχισε την καλλιέργειά της για φαρμακευτικούς σκοπούς.
Σε πολλούς Ελληνικούς αλλά και Περσικούς μύθους αναφέρεται η τουλίπα. Μύθους που πλάθουν την ιστορία της γέννησής της. Ένας από αυτούς λέει: Κάποτε ήταν ένας Πέρσης πρίγκιπας που ονομαζόταν Φαράχ. Ο Φαράχ ήταν πολύ ερωτευμένος με την Σχιρίν. Όταν η αγαπημένη του σκοτώθηκε, ο Φαράχ έπεσε με το άλογό του σε έναν γκρεμό και αυτοκτόνησε. Το αίμα του πότισε το έδαφος και κάθε σταλαγματιά του έγινε τουλίπα. Από τότε οι τουλίπες θεωρούνται σύμβολο της απόλυτης αγάπης.
Οι Έλληνες αλλά και οι Οθωμανοί αγάπησαν πολύ τις τουλίπες. Στην περίοδο του Βυζαντίου γνωρίζουμε ότι τουλίπες καλλιεργούνταν στην Μικρά Ασία. Ο βεζίρης Λαλιζάρης καλλιεργούσε στους κήπους του πάνω από 500.000 τουλίπες. Η τουλίπα σαν μοτίβο χρησιμοποιήθηκε και στη διακόσμηση των αρχιγραμμάτων της Βίβλου του 12ου αιώνα.
Είναι άγνωστο από πού κατάγεται το όνομα τουλίπα. Μια πιθανή εξήγηση είναι πως κατάγεται από το toliban, δηλαδή το κάλυμμα του κεφαλιού που φορούσαν οι άνθρωποι στη μέση ανατολή, το οποίο μοιάζει με τουλίπα.
Στην Χίο συναντάμε τους λαλάδες κυρίως στο κεντρικό και νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού. Από τον Μάρτιο αρχίζουν και κατακλύζουν τις καλλιεργούμενες εκτάσεις, τους ελαιώνες, τους αμυγδαλεώνες, αλλά και τους αγρούς του νησιού. Το πότε αρχίζει η άνθισή τους εξαρτάται από το πόσο καλός είναι ο καιρός. Το κάθε φυτό δεν διατηρεί τα λουλούδια του πάνω από 7 έως 10 ημέρες. Παρ’ όλο το ότι σαν φυτό «κλέβει» νερό και θρεπτικά συστατικά από τα καλλιεργούμενα είδη, οι αγρότες θαυμάζοντας την ομορφιά τους δεν αγωνίζονται σκληρά για να απαλλάξουν τα χωράφια τους από αυτά.
Ας γνωρίσουμε όμως μία μία τις τουλίπες – λαλάδες της Χίου.
H Toulipa Praecox Ten ή Τουρκολαλάς. Τα άνθη έχουν ζωηρό κόκκινο χρώμα. Έχει βολβό με χιτώνες εσωτερικά μαλλιαρούς (σε μερικά είδη η εσωτερική πλευρά του καλύπτεται από ένα παχύ τριχωτό στρώμα το οποίο του εξασφαλίζει επιπλέον προστασία από το κρύο. Γι΄ αυτό λοιπόν ονομάζονται «μαλλιαρές Τουλίπες»). Μπορεί να φτάσει το ύψος της μέχρι και 70 εκατοστά. Συναντάται και γύρω από καλλιεργούμενες εκτάσεις συνήθως αγρούς και ελαιώνες.
H Tulipa agenensis DC in Redoute ή φραγκολαλάς, φτάνει μέχρι τα 50 εκατοστά ύψος. Τα άνθη της είναι κόκκινα και στο εσωτερικό τους έχουν μαύρα στίγματα και κίτρινες ραβδώσεις. Απαντάται μέσα και γύρω από καλλιεργούμενες εκτάσεις, αγρούς και ελαιώνες
H Tulipa clusiana DC in Redoute ή λαλαδάκι πολίτικο ή βαβιλούσικο. Είναι μια ποικιλία μικρόσωμης λαλάδας, μέχρι 60 εκατοστών ύψος, με λευκά άνθη με έντονες εξωτερικές ραβδώσεις πορφυρού χρώματος. Έρχεται από την Περσία, και είναι σπάνιο. Σπάνια συναντώνται πάνω από τρεις λαλάδες μαζί. Το φυτό κινδυνεύει από εξαφάνιση, λόγω της υπερβολικής εξόρυξης των βολβών. Συναντάται μέσα και γύρω από καλλιεργούμενες εκτάσεις αγρούς, ελαιώνες, λιβάδια, αλλά και σε ξερότοπους. Η τιμή του στην αγορά της πόλης την εποχή της ανθοφορίας του, είναι ιδιαίτερα υψηλή.
H Tulipa undulatifolia ή τουλίπα η κυματόφυλλη. Έχει πορτοκαλοκόκκινα άνθη με μήκος περίπου 7 εκατοστά.
Τα φύλλα της έχουν κυματιστά άκρα και φτάνει μέχρι τα 30 εκατοστά ύψος. Είναι σπάνιο είδος, και τείνει να εξαφανιστεί. Πιθανόν αν είναι το ίδιο είδος με την T. Boetica Boiss & Heldr. Φύεται σε καλλιεργούμενες περιοχές, αγρούς, και κυρίως σε αγρούς με καλλιέργειες σχίνου.
Χίος μου πολυαγαπημένη...
Τα δεντρα..
Τα δεντρα...τα δεντρα ειναι πολλα πραγματα.Πηγη εμπνευσης για ποιητες,τραγουδοποιους,ζωγραφους κι απλους ανθρωπους.Μας εμπνεουν για να συνεχισουμε,για να αντεξουμε.Μας δινουν οξυγονο,ηρεμια,ομορφια.Τρεφουν το σωμα και την ψυχη.Πρωταγωνιστουν σε ιστοριες,παραμυθια,θρυλους,μυθους και στην ιδια τη ζωη.Απο αυτα εξαρταται αλλωστε η ζωη στον πλανητη κι ας το αγνοουν επιδεικτικα καποιοι...καθειστε αναπαυτικα λοιπον κι αφηστε με να σας ταξιδεψω στον κοσμο των δεντρων και των φυτων...αν παλι το προτιματε,σκαρφαλωστε στο ψηλοτερο κλαδι και προσπαθηστε να αγγιξετε τ'αστερια...ευκολο ειναι...
Κανω αρχη με ενα τραγουδι που εμαθα προσφατα και λατρεψα...
Τα δέντρα
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Παυλίδης
Είναι ωραία τα παλιά, μεγάλα δέντρα
στέκονται δίπλα στο ποτάμι και κοιτάνε...
Δίπλα τους παίζουν τα παιδιά και τραγουδάνε
τα δέντρα ακούνε και δε βγάζουνε κουβέντα...
Κοιτάζω τα παλιά, μεγάλα δέντρα
όμως αυτά όλο τα σύννεφα κοιτάνε...
Ανατριχιάζουνε, τα φύλλα τους πετάνε
μέχρι το σπίτι σου και πέφτουν στα τσιμέντα...
Μπορείς αν θέλεις να κρυφτείς όταν θα βρέχει
κάτω από ‘κείνα τα πλατάνια τα μεγάλα...
Μα έτσι γρήγορα το σύννεφο όπως τρέχει
η καταγίδα θα ξεσπάσει, ποιός αντέχει;...
Πήγαινε σπίτι σου, λοιπόν, και παρακάλα
να κάνει ο κεραυνός πως δεν τα είδε...
Αυτά τα δέντρα, τα ωραία, τα μεγάλα
αυτά τα δέντρα ανάμεσα σε τόσα άλλα...
Είναι ωραία τα παλιά, μεγάλα δέντρα
στέκονται δίπλα στο ποτάμι και κοιτάνε...
Δίπλα τους παίζουν τα παιδιά και τραγουδάνε
τα δέντρα ακούνε και δε βγάζουνε κουβέντα...
